ریسک موجود در انواع قراردادهای پیمانکاری

ریسک در قراردادهای قیمت مقطوع و ثابت

معمولا زمانی که پروژه ها وارد مرحله اجرایی می شوند، حوزه فعالیت های پروژه یا محدوده کارهای پروژه تغییرات زیادی نسبت به زمان مذاکره و عقد قرارداد خواهد داشت.این روش به علت انتقال مقادیر عمده ای از ریسک پروژه به پیمانکار، روش مناسبی برای عقد قرارداد و انجام پروژه های عمومی است.البته معمولا در این قراردادها بند یا ماده ای به نام تعدیل در نظر گرفته می شود تا بدین وسیله تورم و افزایش غیر منطقی ریسک توسط کارفرما جبران شود( در این نوع قرارداد ،پیمانکار در قبال انجام کلیه خدمات، مبلغ ثابتی که مورد توافق کارفرما و پیمانکار است و در قرارداد ذکر شده را دریافت خواهد کرد)

ریسک در قرارداد اضافه هزینه(هزینه مبنا/دستمزدی)

این روش ایجاب می کند که کارفرما درصدی از هزینه ها را به عنوان سود پیمانکار به وی پرداخت کند، در این روش نظارت بر هزینه ها بر عهده کارفرما است.از معایب این روش آن است که پیمانکار برای دستیابی به سود بیشتر، مایل است تا هزینه پروژه به حداکثر برسد چرا که سود پیمانکار درصدی از کل هزینه ها خواهد بود. عمده ریسک در این نوع قرارداد نصیب کارفرما شده و فقط بخش کمی از ریسک آن هم در بخش های اجرایی به پیمانکار منتقل می شود

برای مطالعه بیشتر در خصوص آموزش تهیه لایحه تاخیرات می توانید کتابهای زیر را نیز تهیه بفرمایید و یا در دوره شرکت نمایید

تخفیف!

دوره آنلاین مدیریت ادعا در پروژه‌های ساخت

2,450,000 تومان قیمت اصلی 2,450,000 تومان بود.1,700,000 تومانقیمت فعلی 1,700,000 تومان است.

افزودن به سبد خرید

کتاب راهنمای “فرآیند یکپارچه تهیه لایحه تاخیرات ” + الگوهای خام موردنیاز

208,000 تومان – 349,000 تومان

انتخاب گزینه‌ها

کتاب فرآیند یکپارچه تهیه لایحه تاخیرات (نسخه رایگان)

0 تومان

افزودن به سبد خرید

ریسکقرارداد فهرست بها

در این روش قرارداد سهم پیمانکار از ریسک پروژه بیشتر از کارفرما است چرا که کارفرما با محاسبه حجم کار و لحاظ کردن ضرایب قیمت، وضعیت پرداخت های خود را به شکل نسبتا واضح می داندو درقبال پرداخت مبلغ محاسبه شده ، دستیابی به اهداف تعیین شده در قرارداد را از پیمانکار خواستار است.اما در این حالت پیمانکار هیچگونه اضافه بهایی را دریافت نخواهد کرد و موظف است در قبال دریافت مبلغ تعیین شده در فهرست بها و ضرایب متعلقه کار محول شده را در هر حالتی و با وجود هر شرایطی انجام و تحویل دهد.

قرارداد طرح و ساخت( Turnkey)

این روش که در آن پیمانکار مسئولیت طراحی و اجرا را به شکل تفکیک نشده خواهد داشت ، برداشتی از روش قیمت مقطوع بوده و در نتیجه همه ریسک های پروژه به پیمانکار منتقل شده و به جز ریسک های ناشی از انتخاب اهداف،هیچگونه ریسکی متوجه کارفرما نخواهد بود.در این نوع قرارداد کارفرما فقط مسئول پرداخت بهای دوره است بنابراین مسئول ریسک های مالی است

ریسک در قرارداد مشارکتی ( Partnership)

در این قرارداد که چند شرکت مختلف مسئولیت اجرای پروژه را بر عهده می گیرند و یا مشارکت بین کارفرما و پیمانکار است، ریسک پروژه بر اساس مسئولیت و وظایف هر یک از اعضای گروه مشارکتی ومعمولا به شکل تناسب تقسیم خواهد شد.

ریسک در قرارداد ساخت- راه اندازی- تحویل(BOT)

در این نوع قرارداد ریسک به طور کامل به پیمانکار منتقل خواهد شد، نه تنها ریسک در زمینه طراحی، ساخت یا بهره برداری، بلکه ریسک در زمینه مسائل مالی ساخت و….همچنین پیمانکار پس از تحویل کار در قبال تولیدات و عملکرد پروژه تا زمان مشخصی متعهد است.