پرسش) در رسیدگی به صورت وضعیت تعدیل یکی از پیمانکاران اختلافی بین مشاور و پیمانکار به شرح زیر وجود دارد: پیمانکار از طریق برگزاری مناقصه انتخاب شده و قرارداد بر اساس فهارس بهای سال 1383 منعقد گردیده و شاخص مبنا جهت محاسبه تعدیل سه‌ماهه اول سال 1384 می باشد. به دلیل انجام کار تا 1/25 برابر مبلغ اولیه پیمان، پیمانکار مشمول ماده 48 شرایط عمومی پیمان گردید و به کار وی خاتمه داده شد. میلگردهای موجود در کارگاه (مصالح پای کار) به قیمت روز در زمان خرید و با اعمال ضریب بالاسری (1/3) در صورت وضعیت قطعی به پیمانکار پرداخت گردید و در نتیجه صورت وضعیت تعدیل قطعی پیمانکار در این بخش به دلیل صفر شدن مقدار میلگرد پای کار مشمول تعدیل، منفی شده و این امر موجب اعتراض پیمانکار گردیده است. به زعم پیمانکار در محاسبه صورت وضعیت تعدیل قطعی می‌بایست میلگردهای یاد شده را در محاسبات صورت وضعیت تعدیل موقت که وجه آن را پیش از این پیمانکار دریافت نموده است نادیده انگاشت و منظور ننمود. با توجه به موارد پیش گفته، نحوه صحیح اعمال میلگردهای پای کار در صورت وضعیت موقت و قطعی چگونه می باشد؟
در قراردادهایی منعقده با فهارس بهای واحد پایه سال 1383 که مشمول تعدیل آحاد بها بر اساس بخشنامه شماره 173073/ 101 مورخ 15/ 9/ 1382 بوده و با توجه به بند «ج» ماده 39 شرایط عمومی پیمان، طبق ماده 48 خاتمه یافته‌اند، مصالح موجود در کارگاه (اعم از میلگرد و ...) وفق بند «یک» قسمت «چ» ماده 48، بر اساس نرخ متعارف روز و در تاریخ خرید با اعمال ضریب بالاسری در صورت وضعیت قطعی منظور می‌شوند. مبالغ مصالح موجود در کارگاه مزبور با توجه به اینکه به نرخ متعارف روز در تاریخ خرید محاسبه شده‌اند مشمول تعدیل نخواهند بود.
در ضمن باید توجه داشت که محاسبات تعدیل مصالح یاد شده که در صورت وضعیت‌های موقت در قالب محاسبات تعدیل مصالح یاد شده کماکان به قوت خود باقی است و نیازی به تغییر و اصلاح ندارد.
با عنایت به مراتب فوق در صورت وضعیت قطعی هیچگونه مبلغی در هیچ یک از فصول به عنوان مصالح پای کار منظور نخواهد شد و مشمول تعدیل قرار نخواهد گرفت و مصالح موجود در کارگاه صرفاً به ترتیب فوق در آن درج می‌گردد.