مدیریت تمدید زمان پروژه در قراردادهای استاندارد ملی و بین‌المللی از نگاه پیمانکار

مدیریت زمان یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت پروژه‌های ساخت است. بسیاری از پروژه‌های ساخت به دلایل مختلف به ضرب‌العجل پروژه نرسیده و دیرتر از موعد مقرر به اتمام می‌رسند. بنابراین برای جلوگیری از وقوع تأخیر باید با رویه‌های مختلف قراردادی که به تمدید زمان پروژه مرتبط هستند آشنا باشیم. علیرغم اینکه معمولا بندهای قراردادی مربوط به تمدید زمان پروژه به صراحت در قرارداد ذکر می‌شوند، گاهی اوقات این بندها به صورت اشتباه درک یا استفاده می‌شوند که می‌تواند باعث ضررهای کوتاه مدت و بلند مدت شود.

هدف این پژوهش ارائه سند راهنمایی برای مدیریت قراردادهای ملی و بین‌المللی پروژه‌های ساخت در خصوص استفاده و مدیریت صحیح از ماده‌های قراردادی مربوط به تمدید زمان پروژه است. بر این اساس بندهای قراردادی مربوط به تمدید زمان پروژه در شروط عمومی پیمان از اسناد بین المللی منتشر شده توسط موسسه معماران آمریکا (AIA)، اتحادیه Consensus DOCS، کمیته اسناد مشترک قرارداد مهندسین (EJCDC)، فدراسیون بین المللی مهندسان مشاور (FIDIC)، بانک جهانی، دیوان قراردادهای مشترک (JCT)، و قرارداد جدید مهندسی (NEC) مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با مرور و بررسی سه موضوع انجام شده است:

برای مطالعه بیشتر در خصوص آموزش تهیه لایحه تاخیرات می توانید کتابهای زیر را نیز تهیه بفرمایید و یا در دوره شرکت نمایید

تخفیف!

دوره آنلاین مدیریت ادعا در پروژه‌های ساخت

2,450,000 تومان قیمت اصلی 2,450,000 تومان بود.1,700,000 تومانقیمت فعلی 1,700,000 تومان است.

پایان ثبت نام

کتاب راهنمای “فرآیند یکپارچه تهیه لایحه تاخیرات ” + الگوهای خام موردنیاز

208,000 تومان – 349,000 تومان

انتخاب گزینه‌ها

کتاب فرآیند یکپارچه تهیه لایحه تاخیرات (نسخه رایگان)

0 تومان

افزودن به سبد خرید

• شرایط استحقاق
• رویه‌های مورد نیاز
• و پیامدهای مرتبط با عدم توجه به ماده‌های مربوط به اعلام تأخیر و دعاوی

 در ادامه نیز قراردادهای مختلف یاد شده با یکدیگر مقایسه شده اند.

بندهای مربوط به تأخیرات در اسناد مختلف بین‌المللی به صورت زیر است:

AIA A201: در این سند از پیمانکار خواسته شده تا ادعای خود را طی مدت 21 روز از بروز تأخیر برای تصمیم‌گیرنده (کارفرما) و همچنین یک کپی برای معمار ارسال کند. همچنین اطلاعات تفصیلی در هر زمانی که تصمیم‌گیرنده تقاضا کند باید ارسال شود.

Consensus DOCS 200: در این سند از پیمانکار خواسته شده که طی مدت 14 روز از شناسایی یک تأخیر، اطلاعیه مکتوبی از تأخیر بوجود آمده برای تصمیم‌گیرنده ارسال کند و طی مدت 21 روز نیز اسناد مربوطه را ارسال کند.

EJCDC C700: این سند یک بازه 30 روزه برای ارسال اطلاعیه تأخیر و یک بازه 60 روزه برای ارسال اسناد مکتوب تعیین کرده است.

FIDIC 4^th: این سند یک بازه 28 روزه برای ارسال اطلاعیه تأخیر و یک بازه 28 روزه پس از ارسال اطلاعیه برای ارسال مدارک مکتوب تعیین کرده است. همچنین در صورتی که تأخیرات اثر ادامه‌داری بر زمانبندی پروژه داشته باشند، پیمانکار موظف است جزئیات آن را در بازه‌های کمتر از 28 روز ارسال کند.

FIDIC 99: این سند یک بازه 28 روزه برای ارسال اطلاعیه تأخیر و یک بازه 42 روزه برای ارسال مدارک مکتوب مشخص کرده است.

JCT 2011: این سند بازه زمانی برای اطلاعیه و ارسال مدارک مشخص نکرده اما پیمانکار را موظف به ارسال اطلاعیه و اسناد مربوطه کرده است.

NEC 3: در این سند از پیمانکار خواسته شده تا اطلاعیه تأخیر را طی 8 هفته از وقوع آن ارسال کند. همچنین طی 3 هفته پس از درخواست مدیر پروژه، پیمانکار باید صورت وضعیت جبران خسارات را ارسال کند.

شناخت صحیح این بندهای قراردادی و اجرای آن‌ها می‌تواند باعث کاهش مناقشات بین طرفین پیمان شود.

میتوانید متن کامل این مقاله را از این لینک دانلود و مطالعه بفرمایید