در این ویدیو در خصوص مفهوم مالکیت شناوری صحبت شده است.
شناوری نشان‌دهنده حدود مجاز ریسک “risk allowance” تاخیر یک فعالیت است و مالکیت شناوری نشان‌دهنده این است که چه کسی می‌تواند از مزایای استفاده از آن بهره‌مند شود.
آیا این کارفرما است که می‌تواند به اندازه‌ی شناوری یک فعالیت، در آن تغییر ایجاد کند یا این پیمانکار است که خودش برنامه زمان‌بندی را درست کرده و می‌تواند فعالیت مورد نظر را بدون مواجهه با ریسک خسارت به تاخیر بیاندازد؟
منابع خارجی می‌گویند که در خیلی از موارد هر یک از طرفین قرارداد علاقه‌مند هستند که خودشان داخل قرارداد به عنوان مالک شناوری معرفی شوند.
حتی در برخی موارد که پیمانکار مجبور می شود به مالکیت شناوری کارفرما تن بدهد، در یک اقدام تلافی جویانه با افزایش مدت زمان فعالیت عملا شناوری را حذف می‌کند که این می‌تواند منجر شود به افزایش ریسک تاخیر کارفرما.
اما در کشور ما معمولا با این جزئیات در مورد زمان‌بندی و مالکیت شناوری در قرارداد‌ها صحبت نمی‌شود.
که پروتکل scl در چنین مواردی می‌گوید مالکیت شناوری در انحصار طرف خاصی نیست بلکه در خدمت پروژه است و هر کسی که زودتر نیاز پیدا کنه می‌تواند از آن استفاده کند.
