مانند بسیاری از شما، ما نیز فرصتی برای بررسی نسخههای قرارداد 2017 FIDIC با جزئیات زیاد نداشتهایم، زیرا تاکنون به هیچ پروژهای که از آنها استفاده میکند، برخورد نکرده ایم. در هر صورت این وضعیت، به تدریج تغییر خواهد کرد. همان طور که این تغییر صورت میگیرد، ما باید بدانیم که چه چیزی تغییر کرده و چگونه تغییر کرده است. از آنجا که چنین پروژه هایی به مرحله نهایی می روند، بدون شک دعاویای برای حل و فصل وجود خواهد داشت.
ادعاهای کارفرما
زیر بند 2.5 (ادعاهای کارفرما) در نسخههای FIDIC 2017 حذف شده است. در چاپ جدید ادعاهای کارفرما همراه با ادعاهای پیمانکار تحت بندهای 20.1 (ادعاها) و 20.2 (ادعاهای پرداخت و / یا EOT) رسیدگی میشود. کارفرما اکنون موظف است اعلامیه ادعا را حداکثر 28 روز پس از واقعه یا شرایط منجر به ادعا اعلام کند.
اگر مهندس فکر کند که اخطار ادعا در مهلت مقرر 28 روزه داده نشده است، موظف است ظرف 14 روز از دریافت اخطار ادعا، اطلاعیهای را در این باره ارائه دهد. اگر مهندس این کار را انجام ندهد، فرض بر این است که اخطار در زمان مقرر اعلام شده است. طرف پاسخ دهنده همچنین باید در صورت خارج از زمان بودن اعلامیه ادعا، به مهندس اخطار دهد. (مطالعه این مقاله نیز توصیه میگردد)
ادعاهای پرداخت، مستندات مالی کلیم
زیر بند 20.2 (ادعاهای پرداخت و / یا EOT) توضیحات بیشتری در مورد معنای “ادعای کاملاً دقیق” دارد. این مستلزم این است که مدعی شرح مفصلی از “رویداد یا شرایطی را که موجب مطرح شدن ادعا شده است” داشته باشد. همچنین، “بیانیهای مبنی بر قرارداد و / یا مبنای قانونی ادعا” باید ارائه شود. با این وجود، پیشتر از این بسیاری از مدعیان چنین اطلاعات اساسی را در ادعاهای خود وارد نمیکردند
مدت زمان ارائه ادعای کاملاً دقیق از 42 روز به 84 روز افزایش یافته است. اما عدم ارائه “بیانیهای از اساس قراردادی و / یا قانونی ادعا” در این بازه زمانی منجر به لغو اعلامیه ادعا می شود. بند مشخصی در FIDIC در این مورد به طور واضح آورده نشده است. با این حال، قصد این است که ادعا موعد مقرری داشته باشد.
مشاور موظف است برای دستیابی به توافق با طرفین مشورت کند. در صورت عدم توافق، مشاور باید طی 42 روز از دریافت ادعا یا سایر مشخصات ادعا، تصمیم منصفانهای را اتخاذ کند. اگر توافقنامهای برای تمدید این مدت وجود نداشته باشد، عدم صدور اخطار توافقنامه، رد ادعا تلقی میشود. سپس مدعی میتواند موضوع را به عنوان اختلاف ارجاع دهد. پیش از این، مشاور فقط باید ظرف 42 روز به ادعا پاسخ میداد. هیچ محدودیتی در این مدت برای توافق وجود نداشت. اکنون آنها باید ظرف 42 روز موضوع را به نتیجه برسانند. شش هفته زمان کمی برای دستیابی به این هدف نیست، مشروط بر اینکه مشاور بلافاصله پس از دریافت ادعا وارد عمل شود.
اختلافات و داوری
بند 21 (اختلافات و داوری) صرفاً مربوط به اختلافات است. این بند تفاوت بین دعاوی و اختلافات را منعکس میکند و این واقعیت را نشان میدهد که دعاوی فقط در صورت عدم توافق به اختلاف تبدیل میشوند و نباید آنها را مرتبط دانست. (مطالعه بیشتر)
در ورژن جدید FIDIC قرمز بندهای مربوط به ادعاها و تصمیمات بسیار پیچیدهتر شده اند و پیگیری یا فهم آنها آسان نیست. به نظر میرسد هدف FIDIC برای نوشتن قرارداد برای مشاور به جای وکلا باشد.
ما شخصاً این عدم شفافیت را عاملی برای بروز اختلافات میدانیم. با گفتن اینها، بدیهی است که FIDIC تلاش کرده است رویههای مربوط به ادعاها و پاسخ به آنها را تقویت کند. اگر میزان اختلافات وقتگیر و پرهزینه را در نظر بگیریم که ناشی از آن است که طرفین هنگام رسیدگی به ادعاها یا به تعهدات خود عمل نکرده اند و یا به درستی عمل نکرده اند، این قطعاً گامی در مسیر درست است.
آیا این موضوع به معنای کار بیشتر برای پیمانکاران یا مشاوران خواهد بود؟
ما فکر نمیکنیم که این تغییرات نیاز به کار بیشتری از آنچه در نسخههای 1999 ارائه شده بود، داشته باشد. با این حال، عواقب عدم انطباق اکنون شدیدتر شدهاند. هم پیمانکاران و هم مشاوران باید اقدامات خود را با یکدیگر انجام دهند. آنها نباید فکر کنند که میتوانند تعهدات خود را برای مدیریت ادعاها مطابق قرارداد بدون عواقب نادیده بگیرند.
